Groepswonen voor ouderen

Enige jaren geleden zijn mijn ouders verhuisd van een zelfstandige tussenwoning naar een kleiner, centraal gelegen, gelijkvloers appartement, met een gezamenlijke ontmoetingsruimte. Onmiddellijk was duidelijk hoe belangrijk dit was: beide ouders waren ver in de 80 en door hun achteruitgaande gezondheid was het sociale contact in de ontmoetingsruimte onnoemelijk belangrijk. Weliswaar was het appartement duurder in huur, maar het bood wel de mogelijkheid zelfstandig te blijven wonen en op hun oude dag mensen te blijven ontmoeten voor bijvoorbeeld biljart, sport, cultuur, koffiemiddagen en af en toe een borrel of etentje. Deze activiteiten vonden plaats in hetzelfde gebouw en werden georganiseerd door de inwoners. Dit groepswonen van ouderen blijft echter zelfstandig wonen, dus wie niet met de activiteiten mee wil doen, die hoeft dat niet. Ook voor de thuiszorg en wijkverpleging zijn deze huizen erg nuttig, omdat de zorgmogelijkheden voor deze woningen gecentreerd zijn. Een aantal voormalige buren en kennissen volgde mijn ouders. Mijn vader heeft, voor zijn overlijden in 2018, genoten van de gezamenlijke biljartavonden en, waar nodig, de onderlinge hulp.

Afgezien van het voorzien in een behoefte bij ouderen, helpen dit soort appartementen ook bij de doorstroming op de woningmarkt, waardoor er koop- en huurwoningen beschikbaar komen voor starters, zowel zelfstandige starters als startende gezinnen. Iedereen kent ongetwijfeld mensen in de directe omgeving die nog (samen of alleen) in een grote eengezinswoning leven. Doodgewoon omdat er redelijkerwijs geen andere keus is. Kunt u nagaan om hoeveel woningen in heel Midden-Delfland dit gaat.

Omdat PvdA Midden-Delfland enthousiast is over dit soort woningen, hebben we hier het initiatiefvoorstel “Bouw meer voor senioren” over ingediend tijdens de gemeenteraadsvergadering van 26 mei 2015. Helaas leidde dit document niet tot de gewenste huurwoningen voor deze doelgroep. Er worden wel appartementen bijgebouwd, maar in het dure koopsegment, zonder centrale ontmoetingsruimte en andere faciliteiten voor het groepswonen.

Mijn man en ik zijn inmiddels aangekomen in de buurt van de pensioengerechtigde leeftijd. Wij hebben besloten om onze eengezinswoning zo te verbouwen dat we er nog jaren kunnen blijven wonen, ook als we geen trap meer op zouden kunnen. Hierdoor komt dit huis niet op de markt. Waarom maken we deze keuze? Na bijna 40 jaar in Den Hoorn gewoond te hebben willen we er niet weg. We willen best verhuizen, maar dan naar een gelijkvloers appartement MET een gezamenlijke ontmoetingsruimte. En dat is er niet.

Zo zijn wij, wat we eigenlijk niet wilden, ook van die mensen geworden die een gezinswoning bezet houden, doodgewoon omdat er geen goed alternatief is.